Op dit moment valt met plezier hardlopen niet meer weg te denken uit mijn leven. Ik loop misschien (heel veel) minder dan ik op dit moment zou willen, maar ik maak zeker wel een aantal kilometers per jaar. Hardlopen is toch een soort van uitlaatklep voor wanneer ik dat het hardste nodig hen. Dit is ooit wel anders geweest. Vandaag deel ik met jullie: My Running Journey.
Laten we beginnen bij het begin. Kleine Astrid was helemaal niet sportief. Beter gezegd: kleine Astrid had een hekel aan alles wat maar met beweging te maken had. Tijdens gym op school werd ik regelmatig vuil aangekeken als ik wéér de bal niet wist te vangen (ik was absoluut geen teamsporter), maar ook met conditietesten op de middelbare school als de Coopertest of Shuttle Run Test was ik dramatisch slecht. Op mijn dieptepunt haalde ik niet hoger dan een drie(!!!).
Mijn liefde voor sport begon echter een beetje te groeien vanaf de laatste klas van het vmbo. Naast de gewone gymlessen spendeerde we met de klas ook een aantal lessen in een squashcentrum en een sportschool. De sportschool bleek ik ontzettend leuk te vinden. Helaas zou het nog zeven jaar duren voor de eerste budgetproof sportschool zou openen in mijn stad. In die tussenliggende zeven jaren liep ik (helaas) een beetje te rotzooien met mijn eetpatroon en zelfbeeld – waar ik in deze blogpost nog niet te diep op in wil gaan -, maar toen ik eenmaal hersteld was en de sportschool in +/- 2013 opende had ik mijn eerste echte kennismaking met hardlopen: de loopband. Stiekem vond ik het wel erg leuk, maar de stap om buiten te gaan hardlopen durfde ik nog niet te zetten tot april 2015.
April 2015 brak aan. Op RTV Rijnmond keek ik live naar de Marathon van Rotterdam, oftewel #DEMOOISTE. Op een of andere manier werd ik ontzettend geïnspireerd. Ik vond het zó mooi om te zien hoe al die mensen de finishlijn over kwamen. De eerstvolgende werkdag rende ik naar de Bristol om mijn eerste paar hardloopschoenen te kopen. Voor buiten. Op dinsdag 14 april 2015 was de dag dat ik mijn eerste hardloopronde buiten liep. Ongetraind liep ik 5km hard, en eigenlijk deed ik het nog niet eens zó slecht met 45 minuten, wetende dat de tijdslimiet voor 5km wetstrijden op 45 minuten staat. Maar slim was het niet, want de volgende dag had ik o-ver-al spierpijn. Toch vond ik het leuk om te doen en besloot ik te beginnen met een trainingsschema, Start2run van Evy Gruyaert.
…..Het einde van dat hardloopschema heb ik eigenlijk nog nooit gezien. Wat een domper. Mijn hardloopverhaal gaat niet altijd over rozen. Ik heb een aantal keren een 5km wedstrijd gedaan, één keer een 7km wedstrijd, en een aantal keren een 10km wedstrijd. Vanwege mijn gebrekkige training en motivatie zijn mijn tijden niet om naar huis over te schrijven, al ben ik wel trots dat ik überhaupt de finishlijn heb gehaald. 😉 In de tussentijd heb ik ook het een en ander aan blessureleed gehad doordat ik op de verkeerde schoenen liep. (Beginnersfout: lopen op een paar van de Bristol omdat ze mooi zijn, niet wetende dat je ontzettend overproneert!) Op dit moment, Oktober 2022, staat de teller (pas) op 772,50 gelopen kilometers.
Maar het is nog niet te laat. Nog steeds droom ik stiekem van een hele marathon hardlopen. Nog steeds droom ik om de fitste versie van mezelf te worden, en nog steeds droom ik van een übergemotiveerde ik. De enige die dat kan veranderen, ben ik zelf. Vandaar dat ik deze blog ben gestart. Vandaar dat ik mijn (op dit moment nog niet zo) lopende leventje met jullie wil delen. In de komende blogs zal ik mijn hardloopdoelen, trainingsschema en wekelijkse voortgang bespreken, aangezien ik snel weer met een nieuw schema wil beginnen.
Wanneer begon jij met hardlopen? Was jij altijd al sportief?
