Hardlopen – Life With Astrid

Zondag 12 maart was het weer tijd voor een écht hardloopevenement, de City Pier City 2023. Voor het eerst sinds de start van corona weer ouderwets in maart. Vandaag deel ik mijn raceverslag van dit evenement!

De City Pier City is een absoluut begrip in de hardloopwereld. Met de halve marathon als hoofdafstand voor velen een ideale voorbereiding voor de marathon van Rotterdam. Daarnaast hebben ze nog een 10km wedstrijd, een 5km wedstrijd, wat kinderlopen, de CPC4ALL geschikt voor een ieder met een beperking die niet kan meedoen met de grotere afstanden, en een aantal dagen eerder zelfs wandelafstanden. In de loop der jaren is het evenement dus heel breed geworden.

Zelf deed ik dit jaar mee aan de vijf kilometer. Deze afstand heb ik twee keer eerder bij dit evenement gedaan. In 2020 en in 2022. Één keer heb ik meegedaan met de tien kilometer, wat een afstand is waar ik me volgend jaar wel weer een keer aan wil wagen tijdens dit evenement. Laatst vond ik trouwens nog een oude (engelse) vlog terug van die ene keer dat ik in 2017 meedeed aan de 10km.

Een verslag van de leukste dag van maart:
Op zondagochtend had ik mijn wekker om 7:00 staan. Voor sommigen wellicht wat vroeg, voor mij is dit met mijn reguliere 4:00 lekker uitslapen. Ik klokte een halve liter water naar binnen en strompelde uit bed om me klaar te maken. Hardloopkleding aan, tanden poetsen, tas inpakken en hup naar beneden voor het ontbijt en de uiterst noodzakelijke kop koffie.

Rond half negen nam ik de metro om een uurtje later aan te komen op Den Haag centraal. Ik zou pas om elf uur starten, maar ik vind het oprecht heerlijk om mezelf ruim van te voren klaar te maken en te acclimatiseren op het terrein. Het weer was miezerig en guur, eigenlijk erg vergelijkbaar met het weer van maart 2020. De minst ideale weersomstandigheden voor mijn hyperreactieve luchtwegen. Maar hé, we moesten het er maar mee doen. Voor de start kwam ik nog Maike tegen, een mede hardloopster uit de buurt die ik volg op Instagram. We besloten samen in het startvak te gaan staan. Na het startschot was het wel de bedoeling dat we beiden onze eigen weg zouden lopen, want we hadden beiden een ander doel voor ogen. Voor een fun run lijkt het me echter wel leuk om een keer samen te lopen, want ze is reuze aardig en gezellig.

Mijn doel was om onder de 33 minuten te lopen, het liefst in 6:30 per kilometer. Toen het startschot ging, was ik compleet gefocust. Helaas van korte duur, want de 5km loop is vól met scholieren. Mega leuk om te zien dat ze zo sportief bezig zijn, alleen mogen ze wel een lesje evenementen etiquette leren. 😉 Sommigen stoppen abrupt voor je neus na 500 meter, middenop de weg. Anderen snijden je van alle kanten af, ondanks dat ik soms juist zo dicht mogelijk langs het hek liep. Zulke dingen halen mij persoonlijk wel uit mijn ritme. Het voordeel is dat de meeste te snel van start gaan, waardoor ze na een tijdje uitgeput zijn en niet meer als een gek sprinten. Aan het begin had ik dan ook niet het idee dat een PR erin zou zitten. Maar hoe verder de wedstrijd zich vorderde, hoe zelfverzekerder ik werd en hoe realistischer de kans zou zijn dat het me wél zou lukken. Toen ik tijdens kilometer 3 nog eens mijn snelste kilometer OOIT liep, wist ik het zeker: IK GA DIT GEWOON DOEN!

De laatste kilometer ging moeizaam. Ik kreeg een steek in mijn rug, maar zó dicht op de finish wilde ik gewoon echt niet gaan wandelen. Het was doorbijten, but I made it! Volgens mijn Garmin horloge was ik sneller dan mijn doel van 6:30 per kilometer, volgens de officiële race tijd nét niet. Volgens Garmin was het parcours ook zo’n 200 meter langer. Vind ik niet erg, ik train met mijn Garmin dus ik ga van dat PR uit!

Met een grote Runner’s High heb ik mijn medaille laten graveren en met een lach op mijn gezicht ben ik de Starbucks ingedoken om mezelf te trakteren op deze prestatie. Over een paar weken staat de kwart marathon van Rotterdam op het programma, die ik vrij slecht getraind ga doen maar waar ik alsnog mega veel zin in heb. Een PR ga ik daar niet lopen, maar ik wil De Mooiste absoluut niet missen!

Welke evenementen heb jij op de planning staan?

Hardlopen is een sport die je alleen kan doen, maar ook samen. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar alleen lopen, maar eerlijk is eerlijk: beiden hebben zo zijn eigen voordelen, die ik graag met je wil delen.

Samen hardlopen:

Je motiveert elkaar. “Kom op, je kunt het, nog even doorzetten!”. Het kan ervoor zorgen dat je op die manier toch je grenzen verlegd.
Het is gezellig! Een goede test om te weten of je te hard loopt of niet is de praattest, dus blijf vooral lekker praten onderweg! 🙂
Het is veiliger. Mocht er iets gebeuren onderweg, is je hardloopbuddy erbij om direct hulp in te schakelen.
Wanneer je in een trainingsgroep loopt bij een atletiekvereniging, wordt er op je loophouding gelet. Zo ben je er meer zeker van dat je goed loopt.
De sfeer bij hardloopevenementen is ge-wel-dig. Tijdens een hardloopevenement loop je natuurlijk altijd met anderen (Oké, de Corona Solo runs even buiten beschouwing gelaten). Dit is natuurlijk anders dan trainen met een hardloopbuddy, maar bijzonder om eens (of 100x) mee te maken.

Solo hardlopen:

Je bent compleet gefocust op jezelf (en het verkeer). Je hoofd leegmaken gaat lastig als je met een buddy loopt. Alleen lopen geeft toch een soort van rust.
Je kan je eigen tempo aanhouden. Met samen hardlopen moet een persoon zich vaak aanpassen aan het tempo van de ander. Dit kan soms erg lastig zijn, want misschien is het te uitdagend voor je. Of juist niet uitdagend genoeg.
Je kan zelf beslissen wanneer je gaat lopen. Niet afhankelijk zijn van de planning van een ander is erg fijn. Wil je in het midden van de nacht lopen? Who cares, gewoon doen!
Wanneer je alleen loopt, let je automatisch beter op je eigen loophouding dan wanneer je constant in gesprek ben met een hardloopbuddy.
Als introverte loper past het solo hardlopen waarschijnlijk een stuk beter bij je.

Mijn persoonlijke voorkeur is het solo hardlopen. Ik ben wat langzamer dan de gemiddelde hardloper en voel me daardoor als snel tot ‘last’ bij een buddy. Daarnaast ben ik introvert en geniet ik ervan om lekker zonder kletsen, op mijn eigen muziek, mijn kilometers te maken. Toch is een balans soms verstandig. Daarom overweeg ik vanaf januari mee te doen met Parkrun Rotterdam. Juist om wat vaker onder de mensen te zijn. 🙂

Wat is jouw voorkeur?

Vrijdag 9 december was het weer tijd voor een hardloopwedstijd, of nouja, eerder een enorm leuke fun run: de Santa Run Rotterdam. Vandaag dus een raceverslag van dit evenement!

Een Santa Run is niks nieuws voor mij. In 2015 deed ik mee met Q Music Santa Run. Een hardloopevenement door De Efteling heen. Helaas was dit ook de laatste editie van deze Santa Run (Kom op Q Music, we want it back!!!).

Vorig jaar kwam ik er achter dat de organisatie Epic Runs ook Santa Runs organiseert, én in de buurt: Vlaardingen en Rotterdam. Vorig jaar kon ik helaas niet meedoen omdat de QR code verplicht was en ik daar uit persoonlijke overwegingen niet aan wilde bijdragen. Dit jaar mag alles (gelukkig) weer zonder restricties, dus ik besloot mezelf aan te melden!

Vrijdagmiddag 17:00 nam ik de metro richting Rotterdam Rijnhaven. Dat is voor mij een half uurtje reizen. Na een stukje lopen kwam ik bij de startlocatie, waar er echt een enorm mooi uitzicht was op de hoge gebouwen in Rotterdam. Zeker in het donker gaf dit een heel mooi effect. Ik haalde bij een tentje mijn véél te grote kerstmannenpak op en trok deze aan. Met behulp van een meegeleverd touwtje en mijn Spibelt wist ik mijn kerstmannenbroek in ieder geval omhoog te houden. 😉 Ideaal was het niet, maar hilarisch? Dat absoluut! Er werd vrolijke dansbare kerstmuziek gedraaid en het was gezellig druk, maar niet zo massaal als die van Q Music destijds was. Vlak voor de start kwam een collega mij nog aanmoedigen. Hij kwam vanuit de dierentuin even hallo zeggen en een beetje van de sfeer proeven! Hartstikke gezellig.

Om 18:35 was de start van de groep hardlopers. De route was 5km door Katendrecht heen. Het weer was perfect voor een hardloper zonder longproblemen, voor mijn longen die reageren op kou en vocht (mist) net even wat minder. Mijn tempo lag dan ook niet heel hoog, maar aangezien het een fun run was, maakte dat totaal niks uit! Er stond in ieder geval vrijwel geen wind en het was droog. Ik heb heerlijk om me heen kunnen kijken en kunnen zwaaien naar voorbijgangers of mensen die voor de ramen stonden te kijken. Na ongeveer 40 minuten kwam ik over de finish en kreeg ik een prachtige Santa Run medaille en een bekertje ijskoud water. Dat is wel echt een voordeel van in de winter meedoen met evenementen: het water is écht ijskoud.

Na de finish gaf mijn collega me nog een iets te verse banaan met de tekst “Goed gedaan!” erop. Super lief. We zijn uiteindelijk samen met de metro gegaan, waar in Schiedam onze wegen scheden en we beiden naar huis gingen. Eenmaal thuis aangekomen was mijn pizza intussen al klaar en kon ik heerlijk op de bank genieten van een avondje bankhangen.

Komende vrijdag is er ook een Santa Run in Vlaardingen, maar vanwege de weersvoorspelling met sneeuw en gladheid ga ik me daar tóch niet op het laatste moment voor inschrijven. Een Santa Run is mooi, volgend jaar weer een kans! Ik heb nog een vlog gemaakt van dit evenement, en wanneer deze af is zal ik deze invoegen in deze blogpost.

Heb jij wel eens meegedaan met een Santa Run?

Faalangst: angst om te falen. Volgens gezondheidsplein ontstaat faalangst vaak uit angst om waardering te verliezen van familie, vrienden en collega’s. Dit kan zich op verschillende vlakken in het leven uiten. Sommige mensen hebben er alleen last van op school, op werk of bij een grote wedstrijd. Anderen hebben er ook met hun hobbies last van, waar ze eigenlijk totaal geen waardering nodig hebben van anderen maar meer zichzelf die druk opleggen.

Persoonlijk heb ik vrij veel last (gehad) van faalangst in mijn leven. Bij mij begon het pas op het HBO op te spelen, toen school opeens niet meer zo lekker liep als dat het op de basisschool, middelbare school en MBO deed. Ik had niet zozeer last van de lichamelijke klachten, maar wel van de psychische kanten van faalangst. Heel lang heb daarom gedacht dat ik gewoon lui was. Ik stelde taken voor mij uit en zat heel fijn in mijn comfort zone. Zo ook in mijn privéleven, het hardlopen dus. Een lange tijd heb ik mezelf een “hardloper met chronisch motivatie gebrek” genoemd. Achteraf gezien was dat dus de faalangst. Na een langere break heb ik altijd flinke moeite om mezelf de deur uit te krijgen en leg ik mezelf een irreële druk op. Dit zorgt er dus voor dat ik ieder jaar opnieuw moet beginnen met een beginnersschema. In mijn hoofd maak ik het heel groot en denk ik dat mensen me het oordeel gaan geven dat ik lui ben.

Op dit moment ben ik mezelf aan het leren om de faalangst met het hardlopen los te laten en wil ik wat tips aan je delen, mocht je er zelf ook last van hebben.

Zoek uit waarom je bang bent om te falen met hardlopen. Schrijf deze redenen op en probeer ze te ontkrachten. Schrijf op waarom deze redenen eigenlijk onzin zijn. Pak dit lijstje erbij wanneer je de volgende keer weer op het punt staat om je training uit te stellen.
Stel realistische doelen. Mijn hoofddoel is dat ik ooit een marathon wil lopen, maar alleen al aan dat doel denken geeft een knoop in mijn maag. Dus, ik stel tussendoelen. Begin bijvoorbeeld eerst met een schema van 0-5km en zeg erbij “Ik wil minstens 1x per week hardlopen”. Na een paar weken kan je dit doel veranderen naar 2x per week, 3x per week of zelfs 4x per week. Dan duurt je schema misschien wel langer dan die 10 weken die er voor staan, maar als zulke kleine tussenstappen ervoor zorgen dat jij het einde van dat schema gaat halen, is dat alleen maar goed!
Trakteer jezelf bij ieder klein doel dat je behaald. Zelf deed ik dit door mijn schema uit te printen en iedere training af te kruisen. Na iedere 10 trainingen trakteerde ik mezelf op iets lekkers, of iets gerelateerd aan hardlopen. (Nieuwe kleding bijvoorbeeld)
Zorg voor plezier in jouw trainingen. Maak je gebruik van een hardloop horloge, helpt het misschien om te proberen er tijdens een training niet naar te kijken. Of kijk er alleen naar wanneer deze trilt/piept voor wat je bij je volgende interval moet doen. Zet je favoriete playlist aan of geniet juist heel erg van je omgeving. Probeer uit je hoofd te zetten dat je moet presteren. Ga niet na je run alles analyseren, op die manier ga je al-tijd iets vinden wat beter kan. Je gevoel is het belangrijkste.
Besef dat een training geen wedstrijd is. Je hoeft niet iedere training beter te zijn dan je vorige training. Je lichaam zal de ene training sterker zijn dan de andere training. Je lichaam zal ook voldoende rust nodig hebben. Ga dus niet iedere training voluit!
Wees geen slaaf van je trainingsschema. Een training overslaan hoort erbij. Dan is niet direct je hele schema verpest. Een schema is een guideline, geen moetje.
Besef dat hardlopen een HOBBY is. Althans, voor de meeste mensen dan. Zolang je geen topsporter bent of niet bij regionale wedstrijden op het podium kunt eindigen, ben jij je eigen competitie. Geniet dus vooral van het proces naar jouw doel, zonder daarbij naar de prestaties van anderen te kijken.
Houd je doelen deels voor jezelf. Ik probeer zelf mijn wedstrijden en doelen niet te delen met mensen in mijn directe omgeving. Dit geeft rust in mijn eigen hoofd. Ik trek het mezelf meer aan als Pietje van werk vraagt waarom ik een paar dagen niet heb hardgelopen dan wanneer Jantje die ik niet ken hetzelfde vraagt op mijn hardloopgerelateerde Instagram account. Ik heb het idee dat hardlopers het beter begrijpen wanneer je trainingen overslaat/het niet helemaal lekker gaat dan niet-hardlopers.
Train samen met iemand anders, maar wees kieskeurig met wie dit is. Er zijn mensen die je proberen aan te moedigen beter te worden, maar er zijn ook mensen die (vaak onbewust) erg competitief zijn en er alles aan proberen te doen om nét van je te winnen. Het fijnste zal zijn als je kan hardlopen met iemand die ongeveer hetzelfde tempo heeft zodat je elkaar vooral motiveert om de deur uit te gaan.

Hopelijk heb jij wat aan deze tips. Deel ze ook vooral met andere mensen, als je iemand in je omgeving hebt die ook dealt met faalangst bij een hobby. Mocht je zelf nog aanvullende tips hebben, deel deze dan vooral in de comments. Mocht je er zelf last van hebben en je verhaal willen delen, mag dat natuurlijk ook.

Hardlopen. Over een paar maanden (April 2015, twee dagen na de marathon van Rotterdam op televisie te hebben bekeken) is het zeven jaar geleden sinds ik voor het eerst mijn eigen hardloopschoenen aantrok. Nooit had ik gedacht dat ik het zou kunnen, wedstrijden zou lopen, of het überhaupt langer dan een week zou volhouden. Maar al snel kwam ik achter de vele voordelen van hardlopen. Hieronder een opsomming van deze voordelen:

Het is goedkoop. Of nouja, een soort van goedkoop dan. Je hebt geen abonnement nodig, sportkleding van de Action voldoet prima, en voor je eerst paar kilometers hoef je écht nog niet te investeren in dure hardloopschoenen. Over dat laatste zijn de meningen verdeeld, maar ik vind persoonlijk dat je pas voor goede schoenen hoeft te gaan als je hebt gemerkt dat je het écht leuk vind en het ook écht blijft doen. Dat zal dan -zeker aan het begin- je duurste aankoop zijn. Naar mate je verslaving vordert ga je pas denken aan gadgets zoals een sporthorloge. 😉
Het is geen verplichting. Juist omdat je geen abonnement hoeft af te sluiten hoef je jezelf niet schuldig te voelen als je een maandje minder loopt dan andere maanden. Je zit ook niet vast aan openingstijden van de sportschool. Wist je dat sommige mensen het heerlijk vinden om bijvoorbeeld hard te lopen in hun lunchpauze? Zeker in deze tijd is dat voor de thuiswerkers wellicht een goed idee. Andere mensen lopen liever vóór werk, of vlak erna. Ik heb wel eens vanuit de bus iemand om 5:30 ‘s morgens zien hardlopen. Dedication!!
Het maakt je gelukkiger. Je lichaam maakt tijdens het hardlopen endorfine aan, een soort van pretstofje. Natuurlijk kan je daar ook chocolade voor gaan eten, maar voor de afwisseling is hardlopen wel een stuk gezonder!
Het helpt met afvallen. Als je als doel hebt om af te vallen, kan hardlopen daar zéker aan bijdragen. Het zal wellicht minder hard gaan dan wanneer je het gezonder eten combineert met krachttraining en bij flink overgewicht kan het te belastend zijn voor je gewrichten (dus kijk uit!), maar dat zegt niet dat cardio waardeloos is. Je verbrandt gewoon calorieën tijdens het hardlopen. Is afvallen niet je doel? Dan is het more food for you!! 😀
Je voelt jezelf fitter. Ook als afvallen niet je doel is, word je natuurlijk fitter door te hardlopen. Je conditie zal al snel verbeteren waardoor je minder snel moe bent na inspanning. Rennen voor de bus is straks appeltje-eitje!
Het maakt je mentaal sterker. Mentaal gezien is hardlopen een vrij zware strijd. Het feit dat je lichaam een bepaalde afstand kan hardlopen, zegt niet dat je hoofd daar in meegaat. Als je tegen jezelf zegt dat je iets niet kan, zal je sneller opgeven, of in het geval van hardlopen: gaan wandelen tijdens je training. (Is natuurlijk absoluut geen ramp!) Of stel je voor, je bent gewend met muziek te hardlopen en je oortjes gaan spontaan kapot terwijl je nog 10km naar huis moet hardlopen. Hoe ga je dat mentaal doen? Ik durf zelfs te zeggen dat mentaal gezien hardlopen zwaarder is dan fysiek!
De enige competitie ben jijzelf. Tenzij je de ambitie om het tegen Abdi Nageeye op te nemen of echt competitief loopt, is er geen enkele reden om jezelf te vergelijken met anderen. Iedere loper is anders. Langzaam of snel, je doet er toe! Mocht je een momentje hebben dat het allemaal tegen zit, kijk dan filmpjes naar hoe de laatste lopert van de Marathon van Rotterdam wordt onthaald bij de finish. Motivatieboost gegarandeerd!

Naast deze voordelen zijn er nog een heleboel meer! Mocht je het leuk vinden deel jouw voordelen dan vooral in de reacties! 🙂

Raceverslag – City Pier City 2023

Hardlopen, samen of alleen?

Samen hardlopen:

Solo hardlopen:

Raceverslag – Santa Run Rotterdam

Hardlopen en Faalangst.

De voordelen van hardlopen