En dan is het alweer maart.

De tijd vliegt. Had ik een paar maanden geleden nog stiekem het goede voornemen om actief te bloggen, is daar natuurlijk weer niets van terecht gekomen. Het leven van een mogelijke autist met energiegebrek die met bloggen maar niet in hyperfocus modus lijkt te komen, laten we maar zeggen. 😉 Maar hé, het is nooit te laat om wel te starten met “goede voornemens”, dus hierbij een nieuwe poging.

De afgelopen maanden zijn als een soort waas voorbij gegaan. De lente staat intussen voor de deur (al is daar qua temperatuur nog niet veel van te merken). Ik werk nog steeds op de bloemenveiling, ben nog steeds niet begonnen met krachttraining en sta -eindelijk bevestigd- op de wachtlijst voor een psycholoog. Tot zover is er dus weinig terecht gekomen van mijn ambitieuze plannen. Maar maart is niet te laat. In mijn vrije tijd ben ik op dit moment vooral bezig met lezen en Hogwarts Legacy spelen (I LOVE IT!). Met boeken lezen/luisteren ga ik als een speer, vooral omdat ik audioboeken heb ontdekt en ik daar in het OV de concentratie wel voor heb. Soms luister ik met gemak 2 boeken per week, terwijl ik voor een boek lezen veel meer energie nodig heb. In dit tempo kan ik mijn 20 boeken in 2023 doel wel verdubbelen!

Ook is er superduper positief nieuws: ik heb voor het eerst in mijn hardlopende leven een trainingsschema zo goed als afgerond. Dat moest ook wel, want anders ga ik eind dit jaar natuurlijk die halve marathon niet halen. Ik heb het oude 0-5km schema van Have A Good Run gebruikt. Mijn trainingsweken heb ik de laatste maanden trouwens bewust niet gedeeld, omdat ik dus “bang” was dat ik weer op zou geven. Maar morgen ga ik eruit voor week 9, training 2. Mijn conditie is honderd stappen vooruit gegaan, ik voel mezelf fitter, en ik ben er van overtuigd dat ik op zondag 12 maart een dik persoonlijk record ga lopen op de 5km tijdens de City Pier City! Voor de 10km in april heb ik tegen die tijd nog niet genoeg getraind, maar hopelijk kan ik de hoeveelheid spierpijn wel enigszins beperken met mijn intussen prima basis.

Eigenlijk heb ik op dit moment weinig nieuws te vermelden. Mijn hoofd is een kleine chaos, maar ik voelde gewoon de behoefte om een korte update te geven. 🙂 Hoe is jouw eerste kwartaal tot nu toe?

Happy 2023! Mijn doelen.

First of all, een gelukkig nieuwjaar voor iedereen! Een nieuw jaar, nieuwe maand, nieuwe dag. Een goede reden voor een schone lei voor velen. Mocht je nou gewoon lekker op oude voet verder willen gaan, ook prima. Uiteindelijk is het net als ieder andere dag natuurlijk!

Vandaag wil ik ingaan op mijn nieuwe doelen voor dit jaar. Ik hoop dat ik ze enigszins realistisch kan houden!

  • Een halve marathon hardlopen. Dat ik de 5km en de 10km kan hardlopen, is geen verrassing. Dit lukt me ook met een gebrek aan training. Langere afstanden zijn alleen niet zo handig wanneer je erg veel last hebt van periodes on/off hardlopen. Een doel die hier dus aan verbonden staat, is dus structureel 3x per week hardlopen. De halve marathon waar ik voor wil gaan zijn óf de halve marathon van Rotterdam, of de halve marathon van Eindhoven. Maar wie weet lukt het me om beide te doen. 😉
  • Een doel die ook aan bovenstaand doel gekoppeld staat, is structureel aan krachttraining doen om blessures zo veel mogelijk te voorkomen. Of dit nou 1x of 2x per week is, of elke dag een klein beetje werken aan mijn stabiliteit, maakt me niet uit. Als ik er maar wekelijks aan werk.
  • Een diagnose krijgen van mijn problemen. Eigenlijk loop ik sinds 2006 al structureel vast op diverse vlakken. Ik heb hier nooit hulp voor gehad omdat ik misschien iets te goed was in dingen verbergen voor anderen en mezelf naar beneden praten, omdat anderen het vást erger hebben dan ik het heb. In 2022 heb ik mijn eerste stap naar de hulpverlening gezet, maar nu sta ik zeker nog tot maart op de wachtlijst.
  • Een andere baan zoeken. Ik werk nu al bijna 6 jaar als bloemenveilingmeisje en ondanks dat mijn collega’s allemaal heel leuk zijn en het werk niet het slechtste werk is wat ik me kan voorstellen, weet ik dat een baan met reguliere werktijden en kleinschaligere groep aan collega’s beter bij me past. Om 3:45 ‘s nachts opstaan is gewoon funest voor je sociale leven, ookal krijg je vrije middagen ervoor terug.
  • Plannen, plannen, plannen! Ik ben opzich wel goed in plannen, maar ik heb door overprikkeling en faalangst vaak moeite om mezelf eraan te houden. Ik heb op Black Friday een daily digital Passion Planner gekocht om mezelf daarmee op weg te helpen. Fatsoenlijke week planningen maken is me nog een stap te ver omdat ik het lastig vind om in te schatten waar ik over 5 dagen energie voor ga hebben, maar de avond van te voren/’s morgens een planning maken voor de dag zelf is een stap die ik voor mezelf wel moet maken om structuur te behouden.
  • 20 boeken lezen. Een jaarlijks terugkomend doel die me meestal ook wel lukt. Dit is tevens een doel die ik gedurende het jaar omhoog kan stellen. In 2022 had ik hem bijvoorbeeld op 15 staan, maar heb ik hem in december nog verhoogd naar 20 omdat ik door middel van luisterboeken opeens twee boeken “tegelijkertijd” kon lezen/luisteren. Mijn hoofd kan die twee dingen wel scheiden, waar dat met twee leesboeken niet gaat. Onderweg luister ik liever, thuis lees ik liever.
  • Op mezelf wonen. Nu is dit een doel waar ik zelf minimale invloed op heb. (Stomme wachtlijsten van de sociale huur) Maar, dromen kan altijd. 🙂
  • Minder sociale media gebruiken. Ik denk dat dit anno 2022 een heel cliché is om als doel neer te zetten, want de halve wereld en ik zijn verslaafd aan sociale media. Het is als roken, je komt er niet zo makkelijk vanaf. Meer timers, minder schermtijd. Oké?

Tot zover mijn doelen voor 2023. Heb jij nog een leuk of bijzonder doel voor dit jaar? Laat hem vooral achter in de comments.

2022, Het Jaar Dat…

Het is alweer de laatste dag van 2022. Een bijzonder jaar, dat helaas niet zo positief is uitgevallen als alle voorgaande jaren. Zulke jaren horen er helaas bij, andere jaren kan het alleen maar weer beter gaan. Vandaag maak ik een kort lijstje met de gebeurtenissen van dit jaar. Natuurlijk voeg ik er ook wat positieve momenten aan toe. Morgen komt er een blogpost online met juist weer mijn doelen voor 2023.

2022, dat was het jaar dat…

  • Mijn moeder langzaam maar zeker weer opkrabbelde na haar CVA van 2021. We hebben in 2022 heel wat kilometers samen kunnen wandelen, of het nou met een rollator of met een stok was, ze dééd het toch maar even!
  • De regels werden versoepeld en steeds meer dingen weer mochten. De wereld werd weer een stukje losser en minder angstig.
  • Ik het voor elkaar kreeg om twee keer COVID te krijgen in drie maanden tijd. De eerste keer was best pittig, waardoor ik helaas de kwart marathon moest missen en mijn conditie echt weer tot niveau nul was gezakt.
  • Ik overwerkt thuis kwam te zitten en daardoor het balletje is gaan rollen naar de basispsycholoog, waar ik in 2023 een onderzoek ga krijgen naar of ik wel of geen autisme heb (en zo niet, wat wél?)
  • Mijn relatie uit ging. Eigenlijk is het vooral een verwarrende break. Sinds die tijd woon ik in ieder geval weer volledig thuis, ik kon het niet meer aan om 4x per week heen en weer te reizen.
  • Ik nog steeds voor een groot deel thuis woonde. Ik hoop in 2023 toch écht het huis uit te kunnen.
  • Ik zo’n 20 boeken heb gelezen en geluisterd. Het was een goed leesjaar, ondanks dat ik daar een tijd weinig energie voor heb gehad.
  • Ik met mijn beste vriendin naar België ging naar de Harry Potter, A Forbidden Forest Experience.
  • Ik voor het eerst sinds 2018 weer naar een concert ben gegaan. Twee zelfs. En volgend jaar staan er nog meer op de planning!
  • Ik ondanks alle hardloop tegenslagen alsnog twee 5km wedstrijden heb gelopen en ik stiekem durf te zeggen dat ik in 2023 toch écht een halve marathon wil gaan lopen!
  • Ik voor het eerst sinds 2015 weer in een kerstmannenpak hard ben gaan lopen.
  • Mijn oudjaarsplannen spontaan werden gecancelled, en ik me daar de laatste week van het jaar héél rot om heb gevoeld.

Ik noem het vooral een bewogen jaar. Meer kan ik er niet van maken. 🙂 Anyway, hoe was jóúw jaar?

Hardlopen, samen of alleen?

Hardlopen, samen of alleen?

Hardlopen is een sport die je alleen kan doen, maar ook samen. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar alleen lopen, maar eerlijk is eerlijk: beiden hebben zo zijn eigen voordelen, die ik graag met je wil delen.

Samen hardlopen:

  • Je motiveert elkaar. “Kom op, je kunt het, nog even doorzetten!”. Het kan ervoor zorgen dat je op die manier toch je grenzen verlegd.
  • Het is gezellig! Een goede test om te weten of je te hard loopt of niet is de praattest, dus blijf vooral lekker praten onderweg! 🙂
  • Het is veiliger. Mocht er iets gebeuren onderweg, is je hardloopbuddy erbij om direct hulp in te schakelen.
  • Wanneer je in een trainingsgroep loopt bij een atletiekvereniging, wordt er op je loophouding gelet. Zo ben je er meer zeker van dat je goed loopt.
  • De sfeer bij hardloopevenementen is ge-wel-dig. Tijdens een hardloopevenement loop je natuurlijk altijd met anderen (Oké, de Corona Solo runs even buiten beschouwing gelaten). Dit is natuurlijk anders dan trainen met een hardloopbuddy, maar bijzonder om eens (of 100x) mee te maken.

Solo hardlopen:

  • Je bent compleet gefocust op jezelf (en het verkeer). Je hoofd leegmaken gaat lastig als je met een buddy loopt. Alleen lopen geeft toch een soort van rust.
  • Je kan je eigen tempo aanhouden. Met samen hardlopen moet een persoon zich vaak aanpassen aan het tempo van de ander. Dit kan soms erg lastig zijn, want misschien is het te uitdagend voor je. Of juist niet uitdagend genoeg.
  • Je kan zelf beslissen wanneer je gaat lopen. Niet afhankelijk zijn van de planning van een ander is erg fijn. Wil je in het midden van de nacht lopen? Who cares, gewoon doen!
  • Wanneer je alleen loopt, let je automatisch beter op je eigen loophouding dan wanneer je constant in gesprek ben met een hardloopbuddy.
  • Als introverte loper past het solo hardlopen waarschijnlijk een stuk beter bij je.

Mijn persoonlijke voorkeur is het solo hardlopen. Ik ben wat langzamer dan de gemiddelde hardloper en voel me daardoor als snel tot ‘last’ bij een buddy. Daarnaast ben ik introvert en geniet ik ervan om lekker zonder kletsen, op mijn eigen muziek, mijn kilometers te maken. Toch is een balans soms verstandig. Daarom overweeg ik vanaf januari mee te doen met Parkrun Rotterdam. Juist om wat vaker onder de mensen te zijn. 🙂

Wat is jouw voorkeur?

Raceverslag – Santa Run Rotterdam

Raceverslag – Santa Run Rotterdam

Vrijdag 9 december was het weer tijd voor een hardloopwedstijd, of nouja, eerder een enorm leuke fun run: de Santa Run Rotterdam. Vandaag dus een raceverslag van dit evenement!

Een Santa Run is niks nieuws voor mij. In 2015 deed ik mee met Q Music Santa Run. Een hardloopevenement door De Efteling heen. Helaas was dit ook de laatste editie van deze Santa Run (Kom op Q Music, we want it back!!!).

Vorig jaar kwam ik er achter dat de organisatie Epic Runs ook Santa Runs organiseert, én in de buurt: Vlaardingen en Rotterdam. Vorig jaar kon ik helaas niet meedoen omdat de QR code verplicht was en ik daar uit persoonlijke overwegingen niet aan wilde bijdragen. Dit jaar mag alles (gelukkig) weer zonder restricties, dus ik besloot mezelf aan te melden!

Vrijdagmiddag 17:00 nam ik de metro richting Rotterdam Rijnhaven. Dat is voor mij een half uurtje reizen. Na een stukje lopen kwam ik bij de startlocatie, waar er echt een enorm mooi uitzicht was op de hoge gebouwen in Rotterdam. Zeker in het donker gaf dit een heel mooi effect. Ik haalde bij een tentje mijn véél te grote kerstmannenpak op en trok deze aan. Met behulp van een meegeleverd touwtje en mijn Spibelt wist ik mijn kerstmannenbroek in ieder geval omhoog te houden. 😉 Ideaal was het niet, maar hilarisch? Dat absoluut! Er werd vrolijke dansbare kerstmuziek gedraaid en het was gezellig druk, maar niet zo massaal als die van Q Music destijds was. Vlak voor de start kwam een collega mij nog aanmoedigen. Hij kwam vanuit de dierentuin even hallo zeggen en een beetje van de sfeer proeven! Hartstikke gezellig.

Om 18:35 was de start van de groep hardlopers. De route was 5km door Katendrecht heen. Het weer was perfect voor een hardloper zonder longproblemen, voor mijn longen die reageren op kou en vocht (mist) net even wat minder. Mijn tempo lag dan ook niet heel hoog, maar aangezien het een fun run was, maakte dat totaal niks uit! Er stond in ieder geval vrijwel geen wind en het was droog. Ik heb heerlijk om me heen kunnen kijken en kunnen zwaaien naar voorbijgangers of mensen die voor de ramen stonden te kijken. Na ongeveer 40 minuten kwam ik over de finish en kreeg ik een prachtige Santa Run medaille en een bekertje ijskoud water. Dat is wel echt een voordeel van in de winter meedoen met evenementen: het water is écht ijskoud.

Na de finish gaf mijn collega me nog een iets te verse banaan met de tekst “Goed gedaan!” erop. Super lief. We zijn uiteindelijk samen met de metro gegaan, waar in Schiedam onze wegen scheden en we beiden naar huis gingen. Eenmaal thuis aangekomen was mijn pizza intussen al klaar en kon ik heerlijk op de bank genieten van een avondje bankhangen.

Komende vrijdag is er ook een Santa Run in Vlaardingen, maar vanwege de weersvoorspelling met sneeuw en gladheid ga ik me daar tóch niet op het laatste moment voor inschrijven. Een Santa Run is mooi, volgend jaar weer een kans! Ik heb nog een vlog gemaakt van dit evenement, en wanneer deze af is zal ik deze invoegen in deze blogpost.

Heb jij wel eens meegedaan met een Santa Run?